Kan iemand letterlijk doodgaan door eenzaamheid?

Is er een verband tussen de ziekte van alzheimer en de mate waarin iemand zich emotioneel kan uiten?

Kunnen ervaringen uit onze jeugd doorwerken in onze gezondheid als we eenmaal volwassen zijn?

Dit zijn vragen die Gabor maté beantwoordt in zijn boek: Wanneer je lichaam nee zegt.

Dit op basis van wetenschappelijk onderzoek en tientallen jaren ervaring als arts.

Hij belicht het effect van (verborgen) stress en onze mentale gesteldheid op het ontstaan van veelvoorkomende ziekten.

Gabor houdt ons een spiegel voor waarin we zien dat we op allerlei onbewuste manieren ene voedingsbodem creëren voor ongezonde keuzes. Hij overtuigt ons van de onlosmakelijke koppeling tussen lichaam en geest en bovenal van de wijsheid die wij bezitten om onszelf te helen, als we maar beter naar ons lichaam zouden luisteren.'

Dit was de tekst die ik las op de achterkant van Gabor Maté's boek "Wanneer je lichaam nee zegt" en plaatsten het boek vervolgens in de boekenkast.

Pas toen ik mij steeds slechter ging voelen en de medicatie niets meer voor mij deed begon ik te lezen. Toen ik eenmaal ging lezen kon ik niet meer stoppen en was er het besef dat waar ik nu doorheen ging te maken had met mijn vroege jeugd en wellicht zelfs al van voor mijn geboorte. Bij toeval kwam ik in aanraking met Hanneke van der Goes, zij is samen met man al 17 jaar woonachtig in Noorwegen en werkt volgens de CI therapie.

Ik had het geluk dat zij mij wilde helpen met het uitzoeken van wat er met mij aan de hand was. Het begon met het uitzoeken van mijn reumatoïde artritis en het niet werken van de medicatie en mijn achteruitgang maar gedurende de therapie kwamen er gebeurtenissen naar boven die mij (bleek toen) aardig in de weg hebben gezeten.

Er kan namelijk van alles misgaan in de ontwikkeling van een kind. Bij een kind dat toxische stress ervaart (voortdurende onrust, angst en dreiging), raken stressregulatie en hersenontwikkeling verstoord. Ook het immuunsysteem krijgt daar een tik van mee. Dat kan, nu of later, leiden tot onzekerheid, ziekte, een negatief of juist opgeblazen zelfbeeld, ongeduld, agressie, zelfdestructie. Maar ook depressie, verslaving of zelfdoding kunnen het gevolg zijn.

Hoe bewust zijn wij ons van de factoren die ondersteunen of juist ondermijnen? Maar hoe beïnvloedt ons eigen levensverhaal hoe we met anderen omgaan en wat we uitstralen? Hoe laten we als samenleving zien dat we begrijpen wat kinderen nodig hebben in hun vroege levensfase? Waar zoeken we de oorzaak of zaken van ziekte?

Meer weten, ga dan naar: links op deze website en daar lees je wat het inhoudt en wat je kunt doen om jezelf (nog) beter te maken.